| 
 | 
|  | 
| 
 | 
| Dit artikel is beschikbaar in: English Castellano Deutsch Francais Nederlands Turkce | 
| 
 ![[Photo of the Author]](../../common/images/katjasocher.gif)  door Katja Socher <katja(at)linuxfocus.org> Over de auteur: Katja is de Duitse editor van LinuxFocus. Ze houdt van Tux, film & fotografie en de zee. Haar homepage kan hier gevonden worden. Vertaald naar het Nederlands door: Hendrik-Jan Heins <hjh(at)passys.nl> Inhoud: 
 | 
![[illustration]](../../common/images/illustration221.jpg) 
Kort:
    In dit artikel zal Tux, de Linux mascotte, de beginnende
    "Linux-toerist" op weg helpen door z'n wereld. Tux zal enkele
    concepten uitleggen die waarschijnlijk nieuw zijn voor toeristen
    en ze enkele tips en hints geven over hoe ze Linux nu verder het
    beste kunnen verkennen.
    
|  | 
Hallo! Ik ben Tux, de Linux pinguïn in ik zal vandaag je gids zijn voor je eerste toeristische tocht in deze schitterende, maar enigszins onbekende en vreemde wereld. Na deze eerste tour kan je zelf verder op onderzoek gaan in gebieden die je interesseren en meer details uitpluizen.
Voor mijn tour ga ik er van uit dat je hier al bent, en dat Linux dus al draait op je systeem. Ik weet dat complete tochten (Linux als voorgeïnstalleerd besturingssysteem op je computer) nog steeds niet vaak voorkomen en dat je waarschijnlijk je reis zelf moet boeken en regelen. Maar misschien was dit al je eerste positieve verassing: het boeken van de reis (Linux installeren) was heel eenvoudig! Het enige deel dat misschien wat lastig was was partitioneren. Maar als je een van de nieuwere distributies gebruikt, kan je het partitioneren automatisch laten verlopen en dat maakt het vrij eenvoudig. Maar als je voor welke reden dan ook automatisch partitioneren niet wilt toepassen, kan je het natuurlijk altijd zelf doen. Over het algemeen helpt het om de handleiding die bij de distributie zit, door te lezen. Maar het is helemaal jou keuze hoe je je systeem wilt partitioneren aangezien jij de enige bent die weet hoe je het wilt gaan gebruiken. Als je echt geen idee hebt wat je wilt, dan is hier een suggestie die vaak gebruikt wordt:
Voor een goede Linux installatie heb je tenminste 2 GB ruimte op je harde schijf nodig.Hier moet je je naam en wachtwoord opgeven en kan je meestal
    kiezen welke (grafische) accomodatie je wilt gebruiken. Als je
    denkt dat in tijden van gratis reizen de paspoort controle
    overbodig is, kan je het ook zien als de sleutel van je hotelkamer
    (ook al is dat niet 100% waar). Je moet toegeven dat het handig is
    dat je een sleutel hebt, zodat andere mensen niet zonder jou
    toestemming naar binnen kunnen. Op deze manier kan je ook het uiterlijk
    en de besturing kiezen, terwijl andere mensen op dezelfde machine
    een totaal ander uiterlijk kunnen kiezen als ze dat willen. Je kan
    je eigen wereld maken en die naar jou smaak inrichten!
    Iedereen met een geldige account (gebruikersnaam en wachtwoord)
    kan het land van de penguin betreden!
    Om je wachtwoord te veranderen, moet je een commandoregel starten
    (dat is het venster dat er ongeveer net zo uit ziet als een dosvenster
    onder windows. Je kan deze starten door xterm in het
    menu onder "Terminal" te kiezen) nadat je ingelogd bent, hoef je
    alleen maar passwd in te typen. Daarna moet je je huidige
    wachtwoord opgeven en daarna tweemaal achter elkaar het nieuwe wachtwoord
    om spelfouten te voorkomen.
    Let er wel op dat Linux een onderscheid maakt tussen hoofd- en kleine
    letters.
    Je moet zo min mogelijk als root inloggen, aangezien de kans dat je als
    gewone gebruiker iets kapot maakt op je systeem, vele malen kleiner is.
    Root is de super gebruiker die heel veel kan en mag wat een normale
    gebruiker niet kan doen, de root kan zelfs de accounts van de normale
    gebruikers openen. Dus vooral als je nieuw bent in het systeem
    kan je veel veiliger rommelen aangezien het enige dat je kan slopen als
    normale gebruiker je eigen account is, maar dat doet verder niets met
    het systeem. Als je nog geen gewone gebruiker hebt aangemaakt, of
    als je een andere gebruiker wilt toevoegen (je kan zoveel accounts
    aanmaken als je wilt) zijn er twee mogelijkheden om dit te doen:
     1) Grafische oplossing
     Je moet ingelogd zijn als root om een nieuwe gebruiker te
     definiëren. Dus als je ingelogd bent als gewone gebruiker, open een
     commandoregel en typ su, typ hierna het root wachtwoord
     op de volgende regel (je kan ook uitloggen en opnieuw inloggen
     als root als je dat wilt). Typ het commando linuxconf.
     Het programma start. Kies "Users" onder
    "Config" (daar sta je dus al tussen), kies "User Accounts" onder
    "Normal" en dan "Add". Vul nu de naam van de gebruiker in, kies
    eventueel een groep waartoe de gebruiker behoort enz. Kies nu
    "Accept". Er zal een nieuw venster openen dat je vraagt om het
    wachtwoord. Geef het wachtwoord en kies"Accept". Opnieuw gaat er
    een venster open en de vraag of je het wachtwoord nog een keer wilt
    ingeven verschijnt. Doe dit en kies "Accept". De nieuwe gebruikers
    account is nu aangemaakt en nu kan je dus weer uitloggen als root.
     2) De oplossing met behulp van de commandoregel
     Je moet ook hierbij ingelogd zijn als root (zie punt 1) hiervoor).
     Open een commandoregel en typ useradd, spatie, de gebruikersnaam
     voor de nieuwe account en druk op "return". Op de volgende regel moet
     je het wachtwoord voor de nieuwe account geven door passwd
     degebruikerdiejegemaakthebt typen en opnieuw moet je op de
     volgende regel een tweede keer het wachtwoord ingeven. daarna krijg je:
     "passwd: all authentication tokens updated successfully". De nieuwe
     gebruikersaccount is gemaakt en je moet nu uitloggen als root.
     Om weer een gewone gebruiker te worden typ je exit als
     je root was geworden door su te typen.
     Om uit te loggen moet je naar het menu van de door jou gekozen grafische
     schil en kiezen voor uitloggen, exit of quit.
Net als bij andere systemen kan je muis en toetsenbord gebruiken
    als vervoersmiddel. Maar onder Linux is het heel gewoon om een
    drieknops muis te gebruiken. Normaal gesproken kan je met een
    tweeknopsmuis de derde knop emuleren door de linker en de rechter
    muisknop tegelijk in te drukken, maar je zal wel merken dat het
    een drieknops muis in het gebruik veel lekkerder werkt.
    De middelste knop kan iets ergens plakken als je het voor die tijd met
    de linker muisknop hebt gemarkeerd, dit is een heel makkelijke en
    veel gebruikte functie.
Je kan kiezen uit vele verschillende soorten accomodatie van een vijf sterren hotel tot een jeugdherberg of zelfs een camping met tent. De keuze is aan jou. Je kan kiezen naarmate de hoeveelheid schijfruimte die je hebt en naar smaak, het is bovendien mogelijk om wanneer je maar wilt te wisselen tussen de verschillende mogelijkheden. Je kiest je hotel uit de lijst als je inlogt op je beeldscherm manager. Populaire keuzes zijn: Gnome, KDE, Window Maker, fvwm, Icewm, enz... Je moet echt goed opletten bij het kiezen van een hotel, we weten immers allemaal dat een goede accomodatie een belangrijk ingrediënt voor een geslaagde vakantie is.
Een feature die je in iedere accomodatie die je kiest, zal vinden,
    is de virtuele desktop. De standaard instelling staat over het algemeen
    op vier virtuele desktops, maar je kan er zoveel hebben als je wilt.
    Op deze manier kan je via een desktop je e-mail en je surf activiteiten
    afhandelen, op een ander afbeeldingen maken met "the Gimp", een beeld
    bewerkingsprogramma, en op een derde gewone "snail-mail" (slakkenpost)
    brieven schrijven en de vierde moet je zelf maar invullen. Het is echt
    een uitkomst bij het opruimen en overzichtelijk houden van je werkplek.
    Om je te verplaatsen van de ene kamer naar de anderen hoef je alleen maar
    te klikken op de "pager" (of clip) van de ruimte waar je naartoe wilt.
Je zal zien dat je een vrij grote keuze hebt. Als je een van de twee desktops hebt gekozen, Gnome of KDE, kan je het menu openen door op het eerste icoon aan de linkerkant van de balk aan de onderkant (het panel) te klikken. Bij andere accomodaties kan je het menu openen door ergens op de achtergrond te klikken, soms met de rechter- of middelste muisknop. In Gnome en KDE installeren nieuwe programma's zich vaak automatisch in het menu, maar bij andere "window managers" moet je het menu zelf bijwerken. Maar verder maakt je keuze in feite niets uit, het is een kwestie van voorkeur.
Als je al eerder in Windows land bent geweest, zal alles er
    vrij bekend uitzien voor je. Aangezien er al een boel over beiden
    geschreven is en ze beiden een boel documentatie aanbieden op hun
    websites (klik gewoon op de help knoppen of ga naar hun respectievelijke
    websites op www.gnome.org en
    www.kde.org) die je kan doorlezen,
    dus ik ga dat hier niet herhalen.
    Er is wel een ding dat ik wil zeggen: In de configuratie waar je
    de muisfocus kan instellen , zou ik je de "sloppy mouse" (slordige
    muis) focus (in KDE heet die "focus follows mouse" en in Gnome moet
    je antwoorden met enter only op de vraag "when does the mouse
    pointer affect the input focus?") willen aanraden! De standaard is
    ingesteld op "click to focus" en dat is ook de instelling onder
    Windows. In eerste instantie vind je de nieuwe instellling waarschijnlijk
    een beetje vreemd, maar na een tijdje zal je waarschijnlijk niet meer
    zonder kunnen...
Maar misschien hou je niet van de gelijkenis met Windows land, of ben je nieuwsgierig naar de andere accomodaties. Er zijn vele anderen! Window Managers vragen meestal minder van je systeem en je kan iconen niet direct in de achtergrond plaatsen. Er zijn veel verschillende Window Managers beschikbaar en je zou er naar meerdere moeten kijken om de beste voor jou te vinden. Ze zijn ook allemaal zeer goed instelbaar zodat je makkelijk het uiterlijk en de instellingen kan krijgen die jij wilt.
Dit is een zeer fijne Window Manager met een mooie "look en feel" die ook grafisch is geconfigureerd. De enige reden dat ik er niet meer over vertel is dat Georges dat al lang gedaan heeft :-) Dus, ga naar Window Maker, De geest van NeXTStep om zijn artikel te lezen over deze fantastische Window Manager die je echt moet proberen voordat je een keuze maakt welke te gebruiken!
Een andere mooie en populaire Window Manager is IceWm. Het is een
    van de weinige Window Managers die je veranderingen laat aanmaken via
    een configuratie bestand. Om hem te kunnen configureren, moet je een
    directory ~/.icewm aanmaken en dan de standaard bestanden daar
    naar toe kopiëren:
     cp /usr/X11R6/lib/X11/icewm/preferences
    ~/.icewm/preferences
     cp /usr/X11R6/lib/X11/icewm/toolbar ~/.icewm/toolbar
     cp /usr/X11R6/lib/X11/icewm/winoptions
    ~/.icewm/winoptions
    Nu moet je deze veranderen om te krijgen wat jij wilt. Maar het valt
    niet binnen de grenzen van dit artikel om tot in detail te beschrijven
    hoe dat werkt, dus alles wat ik je kan zeggen is: Speel er een beetje mee.
Het maakt niet uit wat voor soort hotel je hebt gekozen, je
    bent vrij in de keuze van roomservice. Er bestaan veel verschillende
    bestandsmanagers onder Linux. Hiermee kan je bestanden kopiëren,
    verplaatsen, verwijderen of wat je anders maar wilt.
    Een concept dat misschien nieuw is voor je, is het concept van
    rechten. In Linux heeft iedere gebuiker z'n eigen "home directory"
    waarin al z'n eigen bestanden worden bewaard. Maar het zou natuurlijk
    aardig zijn als iemand die een verbinding maakt met jou computer
    alle of enkele van je bestanden zou kunnen zien. Soms zou het ook
    handig kunnen zijn om om die persoon schrijfrechten te geven
    (toestemming veranderingen aan te brengen) voor bepaalde bestanden.
    En als je een uitvoerbaar programma hebt geschreven en je wilt dat
    andere mensen die je computer gebruiken het kunnen gebruiken en
    je wilt ze dan de toestemming geven om het uit te voeren. Soms wil
    je die toestemming aan iedereen geven en soms alleen aan bepaalde
    personen. Dat is waarom Linux verschil maakt tussen de toestemming
    die jij zelf hebt, een bepaalde groep kan wel dezelfde rechten hebben
    net als alle anderen. Als je root bent kan je zoveel verschillende
    groepen specificeren als je wilt.
    Om andere mensen je bestanden te laten zien, moet je lees en uitvoer
    rechten geven voor je "home" directory aan iedereen of aan de groep
    waaraan je toegang wilt geven, anders kunnen ze niet eens de inhoud
    van je "home" directory zien. Daarna kan je voor ieder bestand
    beslissen wie je welke rechten wilt geven.
    Konqueror bijvoorbeeld is een zeer goede bestandsmanager die ook
    gebruikt kan worden als web browser, maar er zijn er nog vele anderen.
    Tijdens je eerste verblijf in de wereld van Tux zal je de room service
    waarschijnlijk waarderen, maar later, wanneer je vaker komt, of zelfs
    besloten hebt er naar toe te verhuizen zal je het misschien eenvoudiger
    vinden om alles via de commandoregel te doen. Je kan kleine shell
    scripts gebruiken voor dingen die je herhaaldelijk moet doen. En je kan
    ook gebruik maken van de "tab"-toets om je commando's en woorden automatisch
    te laten vervolledigen. Door op de pijltjestoetsen te drukken kan je eerder gegeven
    commando's terug oproepen.
    Om meer te leren over de commandoregel, lees dan de volgende twee artikelen
    van Manuel Muriel Cordero: Basis
    UNIX commando's and GNU
    bestands utilities.
     En je kan natuurlijk het artikel van Guido en mij lezen over commandoregel programmeren.
Om te vermijden dat andere mensen je "home" directory kunnen verbouwen bestaat er niet alleen het concept van verschillende gebruikers en toegangsrechten, maar je kan ook het beeldscherm op slot zetten wanneer je je computer voor korte tijd verlaat en je niet helemaal wilt uitloggen. Gewoon "xlock" typen op een commandoregel zal je scherm op slot zetten en je zal je wachtwoord in moeten typen om weer toegang tot je computer te krijgen. Als je dat gedaan hebt, zul je alle applicaties zo vinden als je ze achtergelaten hebt.
Wat zou een vakantie zijn als je geen kaartje naar huis kan
    sturen of op een andere manier kan communiceren met je geliefden
    die thuis moesten blijven. Dit is natuurlijk geen probleem in het
    land van de pinguïn.
    Om slakkenpost berichten te schrijven zijn er verscheidene programma's
    beschikbaar, sommigen zijn gratis, zoals Ted, Kword, Abiword,
    StarOffice... om er maar een paar te noemen, maar er zijn er ook een
    paar te koop zoals Applixware en WordPerfect.
    Als je deze programma's thuis gebruikt en alleen gewone dingen wilt
    doen, zoals brieven schrijven naar de bank, een vriend, dan zullen
    vrijwel alle beschikbare programma's voldoen en dan hoef je alleen
    maar datgene te vinden die je het best bevalt. Over Ted kan je een
    artikel lezen in LinuxFocus: 
    Ontdek Ted. Van Kword en Abiword zou ik zeggen dat op dit moment
    KWord meer mogelijkheden heeft dan Abiword terwijl Abiword absoluut
    veel stabieler is. Maar beiden ontwikkelen zich zeer snel en hebben
    een grote toekomst, aangezien ze zeer goede en geavanceerde opties
    bezitten. StarOffice geeft je zeer veel opties, maar sommige mensen
    houden er niet van omdat het vrij zwaar is (Je kan de volgende twee
    artikelen lezen De StarOffice Suite
    en StarOffice voor Linux).
    Probeer zelf gewoon het een en ander uit en kijk of ze de oplossing
    voor jou zijn. Je kan natuurlijk ook Applix of WordPerfect kopen.
    Ik zelf heb nooit gewerkt met WordPerfect, dus ik kan hier alleen
    over Applix praten. Het heeft, voor zover ik kan zien, wat meer opties
    dan StarOffice en ik kan er vrij eenvoudig mee werken. Maar je moet
    zelf maar eens kijken. De keuze is aan jou!
    Natuurlijk zijn er ook spreadsheet programma's, presentatie
    gereedschappen, adres boeken en andere plannings gereedschappen
    beschikbaar voor Linux.
Er bestaat een klein programmaatje geheten knotes dat net als post-it briefjes werkt, ik vind het echt handig. Je kan verschillende briefjes openen en ze gewoon ergens ophangen op je scherm. Het is altijd handig dat je jezelf een bericht kan schrijven om bijvoorbeeld een afspraak niet te vergeten of iets belangrijks dat je nog moet doen te onthouden.
Het lezen van pdf bestanden: Er bestaat een programma genaamd xpdf dat je kan gebruiken. Typ gewoon xpdf gevolgd door de bestndsnaam op een commandoregel of je start het programma met behulp van de bestandsmanager. Een andere mogelijkheid is het programma acroread dat je kan openen door op de commandoregel acroread te typen gevolgd door de bestandsnaam.
Internet & Email: Surfen op internet is natuurlijk geen
    probleem. Ik heb konqueror al genoemd als bestands manager, maar het
    is ook een goede internet browser die steeds populairder wordt. Andere
    browsers zijn onder andere Netscape, Opera en Mozilla.
    Er bestaan ook verschidene e-mail programma's: Kmail, Netscape
    Mail, Mutt....
Misschien wil je niet alleen e-mail schrijven, maar ook foto's
    of andere documenten aanmaken/bewerken. Het zou leuk zijn als je ze samen kon
    vatten tot een bestand en ze bovendien comprimeren zodat
    je niet te veel gegevens hoeft te verzenden (en je e-mail dus kleiner
    is).
    Wanneer je het alleen wilt verzenden binnen de wereld van Tux, hoef je
    alleen maar te typen
     gzip filename.ext.
     om je bestand te comprimeren. Het gecomprimeerde bestand wordt dan
     bewaard als filename.ext.gz. Dus als je het bestand sunshine.jpg wilt
     comprimeren, typ dan
     gzip sunshine.jpg
     en het wordt bewaard als sunshine.jpg.gz.
     Je kan ook bzip2 gebruiken om je bestanden wat beter te comprimeren.
     Zie man bzip2 voor meer informatie.
     Om meerdere bestanden tegelijk in te pakken in een bestand kan je het
     commando tar gebruiken:
     tar -cvf filename.tar bestanden/directories
     Om de bestanden sunshine.jpg en moonlight.jpg in een nieuw bestand geheten
     pictures te stoppen, typ:
     tar -cvf pictures.tar sunshine.jpg moonlight.jpg.
     Om bestanden te comprimeren en in te pakken in één stap, typ:
     tar -cvfz bestanden.tgz bestand1.ext bestand2.ext
    De opties cvfz betekenen dat c het archief creëert, z het comprimeert, f
    betekent dat het files.tgz bestand gebruikt zal gaan worden om het
    te bewaren en v (verbose) geeft de nam van het bestand dat wordt ingepakt
    op het scherm.
    Om de inhoud van zo'n archief te bekijken, typ:
     tar -tfz files.tgz
     met t om de inhoud van het archief weer te geven.
     Om je gz bestanden uit te pakken, typ
     gunzip filename.ext.gz.
     gunzip sunshine.jpg.gz zal het bestand sunshine.jpg uitpakken.
     Het bestand sunshine.jpg.gz zal hierna niet langer bestaan.
     Om je archief uit te pakken typ je
     tar -xvf files.tar.
     x betekent uitpakken van het archief.
     Om je tgz bestand uit te pakken en te decomprimeren typ:
     tar -xvfz files.tgz
     x haalt de bestanden eruit.
Wanneer je je bestanden buiten de wereld van de pinguïn wilt
    verzenden of zowel in- als buiten deze wereld, dan is het handiger om
    zip te gebruiken. Dus je doet
     zip -r filename.zip bestanden.
     Om je bestanden sunshine.jpg en moonlight.jpg te comprimeren in een
     nieuw bestand geheten pictures typ
     zip -r pictures.zip shunshine.jpg moonlight.jpg.
     De optie -r wordt gebruikt wanneer je niet alleen de bestanden wilt inpakken,
     maar ook een directory en z'n gehele inhoud.
     Om een gezipped bestand uit te pakken typ
     unzip filename.zip.
Er zijn ook grafische gereedschppen beschibaar om je bestanden mee in te pakken (uit te pakken) en te (de)comprimeren, zoals bijvoorbeeld gnozip.
Dus nu je aangekomen bent en je de juiste accomodatie gevonden hebt en weet hoe je anderen kan bereiken, wil je genieten van je vakantie. Dus, wat zijn de attracties?
Veel toeristen komen hiernaartoe omdat ze willen programmeren
    of leren hoe te programmeren. En Linux is wat dat betreft echt een
    soort paradijs. Er zijn zeer veel programmeertalen beschikbaar en de
    meesten zijn gratis. Je hoeft ze alleen maar te downloaden en daar
    ga je. Alles wat je nu nog nodig hebt is een tekstverwerker,
    je kan kiezen uit één van de vele.
    Er zijn bijvoorbeeld nedit, vi, emacs, kedit,
    kate, joe...
     ( Lees de artikelen over nedit en vi als je wilt.)
    Als het een geïnterpreteerde taal is (computertaal die meteen wordt
    uitgevoerd, je hoeft niet eerst te compileren), moet de eerste regel het pad
    naar de geïnstalleerde interpreter zijn. Daarna schrijf je je
    programma, bewaar je het en maak je het uitvoerbaar (zet de toegangsrechten
    naar uitvoerbaar). Als het een gecompileerde taal is, dan moet je het
    eerst compileren voordat je het kan draaien. Om het te draaien
    typ ./naamvanhetbestanddatjegemaakthebt.
    Voor veel talen zijn er op internet uitstekende tutorials te vinden
    die je helpen bij je eerste pogingen.
    Als je Perl wil leren kan je ook Guido's artikel over Perl lezen:
     Perl deel I
     Perl deel II
     Perl deel III
     Voorbeeld:
     In Perl (een interpreter taal) moet de eerste regel zijn:
     #!/usr/bin/perl
     Om een programma geschreven in C (een compiler taal) te compileren
     typ je:
     gcc -Wall -o finalprogram file.c
Ook als je hier alleen bent voor ontspanning zijn er een
    heleboel programma's. Het maakt niet uit of je je creativiteit
    wilt ontplooien door te schilderen of gewoon bij het zwembad wil
    liggen en naar lekkere muziek wil luisteren, om spelletjes te doen
    of wat dan ook, er is vast en zeker een goed programma voor je te
    vinden. Er bestaan zeer goede grafische programma's zoals de Gimp,
    Sketch, Blender... die je echt moet hebben gezien.
    Om uit te vinden wat er allemaal te krijgen is, kan je naar een van de
    volgende websites gaan:
    
Er bestaan nog niet zoveel programma's voor Linux als voor Windows, maar als je geen illegale kopies meer wilt gebruiken en alleen nog maar legale software, dan heb je veel meer programma's om uit te kiezen, aangezien de meeste nog steeds gratis zijn of voor weinig geld te koop worden aangeboden.
of software installeren.
    Om nieuwe software te kunnen installeren moet je ingelogd zijn als
    root.
    Voordat je gaat downloaden van internet is het slim om eerst eens
    te kijken op de cd's van je distributie, misschien staat het daar al
    op. Deze cd's bevatten meestal veel meer dan hetgeen wat geïnstalleerd
    werd tijdens het initiële installatieproces. De software op deze cd's
    zit in pakketten. Er bestaan twee pakketformaten: .deb en .rpm.
    Ik zal hier laten zien hoe je RPM pakketten installeert, aangezien
    dat formaat het meeste wordt gebruikt.
    Om pakketten te installeren kan je grafische tools zoals gnorpm,
    kpackage of het commandoregel programma "rpm -i" gebruiken.
    Een enkel pakket installeren dat geen ander programma nodig heeft
    is makkelijk. Start gewoon
    rpm -vi package_name.rpm
    Het wordt wat ingewikkelder wanneer je eerst andere pakketten die nodig
    zijn om het programma te draaien moet installeren. Als het programma op
    de cd's van je distributie staat, dan staan de bibliotheken die dat
    programma nodig heeft daar waarschijnlijk ook op. Controleer wat de
    foutmelding zegt over "failed dependencies" en begin met het installeren
    van de benodigde programma's.
    Mandrake heeft een programma dat urpmi heet dat weet welke pakketten op
    welke cd staan en de dependencies eerst installeert.
    "urpmi make"
    zal dus eerst de make tool installeren die je nodig hebt om software te
    compileren.
    
    De optie upgrade is identiek aan de optie installatie, behalve het feit dat
    je de optie -U in plaats van de optie -i gebruikt:
    rpm -vU package_name.rpm
    Het geweldige aan rpm is dat je kan zien wat je geïnstalleerd hebt:
    
    rpm -qia
    en je kan het net zo eenvoudig de-installeren. Om te de-installeren gebruik
    je de optie -e voor "erase":
    "rpm -e package_name."
    
    Pakketten van internet:
    Het probleem met pakketten die je download van internet is dat je moet oppassen
    dat ze exact op je systeem passen. Een pakket voor een andere distributie of
    een andere versie installeren, kan wel eens niet het gewenste resultaat geven.
    Als het wel een goed pakket is, dan gaat de installatie zoals hierboven is beschreven.
    
     Installatie vanaf de broncode:
     Dit klinkt eng en moeilijk, maar meestal is het heel eenvoudig:
     - Pak het pakket uit
     - Volg de instructies die in het README of INSTALL bestand staan
    
     Normaal gesproken werkt het zoals dit:
     - tar zxvf bestand.tar.gz
     - "cd" in de directory die het pakket heeft aangemaakt bij het uitpakken van het
     tar bestand
     - draai ./configure
     - draai make
     - draai make install
     Om te zien welke bestanden dit zou installeren als je hem dat zou laten doen,
     als je make  install draait, kan je make -n install draaien.
    
Er is zeer veel documentatie beschikbaar die je kan lezen:
    
Linux is 10 jaar geleden ontwikkeld door Linus Torvalds toen hij
    op z'n kamertje begon met het schrijven van een klein stukje software
    dat uiteindelijk een volledig besturingssysteem werd na enkele jaren.
    Wat begonnen ws als een projectje voor de lol dat niet beperkt werd
    door de limieten van de toen beschikbare besturings systemen en om
    meer te leren over de interne werking van z'n computer werd een
    gigantisch project met de betrokkenheid van meer en meer mensen,
    die er allemaal aan werken of het alleen maar gebruiken.
    Een boel ervan is veranderd sinds de eerste momenten, maar veel
    van de geest en filosofie erachter is nog aanwezig. De meeste
    software voor Linux is, zowel als het besturingssysteem zelf,
    Open Source en heeft een GPL licentie. DIt betekent dat je niet alleen
    de broncode kan bekijken, maar dat je ook vrij bent om veranderingen aan
    te brengen om het programma aan te passen aan je persoonlijke wensen als
    je dat wilt Door de broncode vrijelijk beschikbaar te stellen wordt
    informatie ook echt gedeeld en kan werk dat goed is ook opnieuw worden
    gebruikt, wat inhoudt dat er tijd vrijkomt om nieuwe dingen te maken
    in plaats van tijd te verprutsen door werk dat al door anderen is gedaan
    te herhalen.
    Om samen te werken met andere mensen die in andere delen van de wereld wonen
    maakt het ook noodzakelijk om de opbouw van (grote) programma's erg
    modulair te structureren. Dit alles maakt Linux een zeer flexibel
    besturingssysteem dat nog steeds iedere dag wordt verbeterd.
    Veel mensen nemen deel aan een van de vele projecten, niet omdat ze
    dat moeten als werk, maar omdat ze houden van Linux en de achterliggende
    filosofie en gedachte.
Ik hoop dat je je rondleiding leuk vond en dat je vaker zal terugkomen
    en misschien zelfs uiteindelijk besluit om een vaste bewoner of misschien
    zelfs op een dag een "native" te worden.
    En oh ja, kerst duurt niet lang meer, dus waarom stop je die reis niet
    in je brief an de kerstman of geef je hem niet cadeau aan een vriend?!
    Als je je ervoor open stelt en je bent klaar voor een mooie vakantie, dan
    zou dit een fantastische reis kunnen worden!
    
    
     Veel plezier ermee!
| 
 | 
| Site onderhouden door het LinuxFocus editors team © Katja Socher, FDL LinuxFocus.org Klik hier om een fout te melden of commentaar te geven | Vertaling info: 
 | 
2002-06-08, generated by lfparser version 2.28